Opinion

Το τελευταίο που χρειάζονται τα παιδιά στα σχολεία είναι λαχανόκηπους και λαϊκές τέχνες, γιατί ακόμη, σε πολλές γωνιές της χώρας στερούνται αξιοπρεπών τάξεων, εκπαιδευτικών και παράλληλης στήριξης

Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ προσπαθούν εναγωνίως να δείξουν ότι η κυβέρνηση «γυρίζει το παιχνίδι»

Η αγροτιά όλο και περισσότερο γίνεται τμήμα μιας Ελλάδας παραμελημένης

Η ελληνική κοινωνία δεν χρειάζεται ένα «κόμμα του θυμού». Χρειάζεται ένα πολιτικό σχέδιο, με επίκεντρο την κοινωνία που θα δώσει ελπίδα σε έναν θυμωμένο λαό

Ο πρωθυπουργός θα πρέπει να παραδεχτεί ότι ήταν η ολιγωρία και της δικής του κυβέρνησης που δεν απέτρεψε το φονικό στην Κρήτη

Νομιμοποίηση της οπλοκατοχής σημαίνει ότι θα θρηνούμε ακόμη περισσότερα θύματα

Η νίκη του Ζοχράν Μαμντάνι θυμίζει πώς πρέπει να δίνεται η εκλογική μάχη

Έμεινα μόνος τρέμοντας μήπως με δει κανένας που κάποτε του μίλησα για ιδανικά…

Η κυβέρνηση ένιωσε και στο ζήτημα των ΕΛΤΑ στο πετσί της πώς μπορεί να ξεσπά η κοινωνική δυσαρέσκεια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κατανοεί τους βαθύτερους λόγους της

Το «κοστούμι Μαμντάνι» αλλάζει μέτρα κι ύφασμα για να επιβεβαιώσει επιλογές, πολιτικές και δράσεις. Πασχίζουν οι προοδευτικοί άνθρωποι που έχουν ανάγκη από ελπίδα κι από όραμα να αυτοεπιβεβαιωθούν

Το κράτος οφείλει να προλαβαίνει φονικά και όχι να εμφανίζεται αφού το κακό έχει γίνει

Η κυβέρνηση με προκλητικό τρόπο μεταχειρίζεται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια πιο ευνοϊκά από τα δημόσια

Το ποίημα του σφάλματος και της τιμωρίας

Ολοένα και περισσότερο ο χώρος της Κεντροδεξιάς επιστρέφει στις παραδόσεις του αντικομμουνισμού

«Πού νά 'βρω ταχυδρόμο να σου στείλω, θα 'ρθει χειμώνας και βροχή (...)» στο υπέροχο τραγούδι των Γκάτσου - Μούτση, ερμηνευμένο μοναδικά από την τεράστια Βίκυ Μοσχολιού.

Το κυβερνητικό αφήγημα περί ανάπτυξης σχετικά σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπο με τα όριά του

Κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι συνιστώσα της Νέας Δημοκρατίας

Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι έχει χάσει πια την ικανότητα να θέτει εκβιαστικά διλήμματα

«Σ' ευχαριστώ, Μανούσο, που με τίμησες»

Η ατζέντα της δημόσιας συζήτησης σήμερα σε μεγάλο βαθμό χειραγωγείται και κατασκευάζεται. Κάποιος πρέπει να τη γειώσει ξανά στην πραγματικότητα και στα κρίσιμα θέματα.